بــــــــــاران
دڵزار حه‌سه‌ن
ئه‌و ئێواره‌یه،
سه‌به‌ته‌یه‌ك شه‌رابی ئومێد ده‌هێنم و
له‌گه‌ڵ نیگەرانیەکانت ده‌یخۆمه‌وه،
تا مه‌ست ده‌بم به گوناھ.
ئه‌و ئێواره‌یه،
هێنده‌ی شه‌ونمێك،
نزیكتر ده‌مبه‌وه
له باخچه‌ی ئه‌وینت.
ئه‌و ئێواره‌یه،
شیعر به شیعری ئه‌سرینت ده‌هۆنمه‌وه،
پڕت ده‌كه‌م، له زه‌رده‌خه‌نه‌ی مه‌راق.
ئه‌و ئێواره‌یه،
دێم و
چرا ده‌خه‌مه باوه‌شیت و
وه‌ك په‌روانه تێت ده‌ئاڵێم.
دوا دیوانی غروری ئه‌و شێتیه‌م،
له ده‌لاقه‌ی ئه‌وینت ڕاده‌خه‌م.
ئه‌و ئێواره‌یه،
په‌رت ده‌بم، دابه‌ش ده‌بم، به‌سه‌ر دووریت،
ده‌بمه‌وه باران و ده‌ڕژێمه قوڵایی حه‌سره‌تت.
له‌و له‌حزه‌یه،
هه‌موو شتێك خۆشه له‌گه‌ڵ تۆ،
ته‌نانه‌ت،
خواردنه‌وه‌ی قومێك ته‌نیایی،
له‌و ده‌ریای چاوه‌نواڕیه،
یان خواردنه‌وه‌ی په‌رداغێك شه‌كه‌تی،
له‌و سه‌فه‌ری له‌ت بوونه‌دا.
هه‌مووی شتێک شیرینە لەگەڵ تۆ
خۆشتر له‌وه،
كه هه‌میشه پێت ده‌گوتم:
هیچ بارانێك هێنده‌ی هاتنی تۆ ته‌ڕم ناكات؟!